مدیریت لجن حوضچه تبخیری در نیروگاه های سیکل ترکیبی (مطالعه موردی: نیروگاه سیکل ترکیبی دماوند)

یکی از مهم­ترین پسماندهای تولید شده در نیروگاه های سیکل ترکیبی، لجن تولیدی در حوضچه تبخیری می باشد. بررسی فرایند تولید برق در این نوع نیروگاه­ها حاکی از آن است که پساب ورودی به حوضچه تبخیری حاوی آلاینده­های مختلفی است که در حین فرایند تبخیر به­صورت لجن در کف حوضچه تبخیری رسوب می­کند. بر این اساس شناسایی کمی و کیفی این پسماند و ارائه راهکارهای مدیریت آن در دستور کار قرار گرفته و بدین منظور نیروگاه سیکل ترکیبی دماوند به­عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که این پسماند حاوی  فلزات سنگین (به­خصوص سرب و کرم) و آلاینده­های نفتی می­باشد. مقایسه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی لجن حوضچه تبخیری با معیارها و طبقه بندی های کنوانسیون بازل و سایر منابع شناخته شده بین المللی مانند دستورالعمل های سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (epa) بیانگر آن است که این پسماند در گروه پسماندهای ویژه طبقه­بندی می­شود. در ادامه کلیه روش­های محتمل جهت مدیریت لجن تولیدی بررسی شده و بر اساس معیارهای فنی، اقتصادی و زیست­محیطی روش دفن در زمین به عنوان روش برتر انتخاب شد. در نهایت جهت اجرای این روش، سناریوهای مختلف دفن در زمین شامل دفن سطحی و عمقی در نظر گرفته شده و ازآنجاکه در محل­های دفن پسماند، لاینر مهم­ترین عامل در جلوگیری از نفوذ آلاینده­ها به محیط می­باشد، لذا با استفاده از مدل iwem [1] سیستم لاینینگ مناسب جهت کارگذاری در کف محل دفن در سناریوهای مختلف محیطی و غلظت­های متفاوت نشت پیشنهاد شده است. [1] industrial waste management evaluation model